Kaczki! (uuu-uuu) Raz na wozie, raz pod wozem. Kaczki! To jest dopiero coś! W szarym-betonowym dzieciństwie, gdzie kolory sami sobie rysujemy kredą na chodniku – bajki i seriale animowane są czymś niezwykle ważnym. Każdy odcinek przegadujemy póżniej na trzepaku lub na huśtawkach bujając się do pety. Co to jest Buchnąć [Cmoknąć] (Kogoś) W Mankiet (Żart.): Porównanie pocałować kogoś w rękę: Chcąc zrobić dobre wrażenie na przyszłej teściowej, Karol schylił się i szarmancko buchnął ją w mankiet być raz na wozie, raz pod wozem co to jest. Raz na wozie, raz pod wozem! Redaktor Marek Michnik, wówczas zatrudniony w „Gazecie Kieleckiej”, twierdził, że „odszedł z Echa wyłącznie na skutek Kaczki z Arktyki pojawiły się w Sopocie. Jedna z dwóch samic turkana widzianych w marcu w Sopocie. fot. Ania Woźnicka. Choć na co dzień pływają głównie na wodach Arktyki, to dwa z nich przyleciały do Sopotu i wywołały wielkie poruszenie wśród pasjonatów ornitologii - ostatni raz turkan był bowiem widziany w Polsce siedem lat temu. Rów Babicze Raz na wozie lyrics | Siemano, hehe, hihi haha kurwo Babicze rów suko, sprawdź to Okoń Za moich braci stanę murom, Babicze rów Ubezpieczam moi Znasz słynne przysłowie „raz na wozie, raz pod wozem”? W tym quizie zobaczysz czy Twoje życie jest bardziej pod wozem czy na wozie? 102 52. Rozpocznij quiz . To może Ci się spodobać. Polubienia: 30.5K,Komentarze: 120.Film użytkownika ig: kori.hotelparadise7 🦋 (@koriiiraj) na TikToku: „raz na wozie raz pod wozem #dc #fyp #viral #hp”.pov: idziesz do pracy a w środku czujesz się tak origineel geluid - •••. Garść sportowych wyników z minionego weekendu. No cóż: raz na wozie - raz pod wozem. Głowa do góry ‼️ Raz na wozie, raz pod wozem, raz kurwa na motorze. A nie raz to Cię stary w nocy smyrał po worze. Raz na wozie, raz pod wozem, nie raz w radiowozie. dodał po koniu z wozem i po krowie, 3. za rogi szła za wozem, z którego wyglądały. 4. wozie jestes, raz pod wozem. to co sie. 5. wozem nie stanowiło dla. 6. na wozie raz pod wozem, ale jakoś się. ZfCkxU2. screen z Ta kaczka po wodzie pływa, owocowo się nazywa. W tak nietypowy sposób skonstruowane było jedno z pytań w teleturnieju Milionerzy. Często pytania tego rodzaju bywają dość podchwytliwe i łatwo jest wpaść w pułapkę! Czy ten uczestnik znał jednak dobrą odpowiedź? Ta kaczka po wodzie pływa, owocowo się nazywa. Która odpowiedź na to pytanie z Milionerów jest prawidłowa? Czy uczestnik był w stanie ją wskazać? Propozycje, które przeczytał mu Hubert Urbański, brzmiały: A) nektarynka, B) klementynka, C) mandarynka, D) cytrynka. Który z tych owoców oznacza również gatunek kaczki? Milionerzy 2019 - nowe odcinki po wakacjach. Kiedy oglądać? Ta kaczka po wodzie pływa, owocowo się nazywa Tak brzmiało pytanie za niebagatelną kwotę - aż 250 tys. zł. Uczestnik, który je usłyszał, do tej pory radził sobie świetnie. Co więcej, zdarzyło mu się także zaryzykować i wychodził na tym bardzo dobrze. Tym razem jednak zaryzykował odrobinę za wiele. Po długim namyśle bez kół ratunkowych zaznaczył D. Niestety, poprawna odpowiedź na to pytanie to C) mandarynka. Czwartkowe smutki... bez zdjęć. Smutno mi dziś... bo dziś jest koncert. A ja kocham koncerty. Te poważne, te jazzowe... a przede wszystkim te dla mniej grzecznych dziewczynek. A w ciągu ostatniego roku nie mogłam niestety zbyt często na takich bywać :( I Eddiego kocham, od wielu, wielu lat; miałam to szczęście słyszeć go już na żywo parokrotnie, nawet sobie go z bliska obejrzeć :P ale ciągle mi mało. I tak mi podwójnie smutno, bo poszalałabym trochę na koncercie i bo Eddiego dawno już na żywo nie słyszałam... a nie mogę. Już nawet miałam jechać, ale jednak okazało się, że guzik :( Kto dziś jest na Pearl Jamie, niech wyszaleje się też za mnie, co?... Ehhh... No, ale co jest najlepsze na smutki? Podobno kobiety chodzą na zakupy... ja nie, nie przepadam jakoś szczególnie za kupowaniem ciuchów itp. Relaksujące kąpiele tez odpadają, ilość wanien w posiadaniu = 0. Ewentualnie można rzucić sie wir pracy, ale niedawno z niego wypadłam, nie chce mi się wracać... osobisty przytulacz zajęty... no to co mi zostaje?? Poza rozwiązaniami procentowymi, które akurat w tej chwili odpadają :) można jeszcze pocieszać się czymś słodkim, ale ja słodkie lubię piec, a nie jeść... dołka mam... Nie Kochane, nie jestem w ciąży, bo chyba o tym niektóre z Was pomyślały :)) I nie chodzi bynajmniej o komentarz do bieżących wydarzeń politycznych, ale o nową-starą kreskówkę Disneya, na której wychowało się jedno pokolenie i, być może, wychowa następne. Suchy żart mamy za sobą, czyli możemy jechać dalej. Spośród rzeczy formacyjnych, które ukształtowały naszą popkulturową świadomość, zwykliśmy wymieniać – przykłady pierwsze z brzegu – komiksy Marvela, Gwiezdne wojny i animację z Batmanem nadawaną o poranku na Polsacie, a potem The X-Files i inne Opowieści z krypty. Mało kto jednym tchem wymienia kreskówki, których bohaterami nie byli zakapturzeni mściciele. Dopiero po chwili refleksji i z drugim oddechem przychodzą kolejne tytuły, między innymi te z Kaczkami. A przecież ze świecą szukać spośród czytających te słowa kogoś, kogo nie wychowały Giganty i Kacze opowieści. O ile ma, oczywiście,DuckTales przynajmniej te trzy dychy na karku. Dlatego, kiedy ze dwa lata temu rozeszło się, że Disney przygotowuje reboot swojego flagowego serialu z końcówki lat osiemdziesiątych, na tę informację żywiołowo zareagowali moi rówieśnicy. Nie tylko dlatego, że można będzie (czas przyszły, bo polska wersja debiutuje dziewiątego kwietnia; za oceanem nowe Kacze opowieści śmigają już od paru ładnych miesięcy) przypomnieć sobie czasy słodkiego dzieciństwa, ale i po prostu zobaczyć potencjalnie dobrą rzecz. Bo Kaczki – rozumiane jako szerszy koncept – to przecież ani żadna ramota, ani coś, czym jaramy się w ukryciu, bo obciach. Kaczor Donald, choć zniknął ze stacji benzynowych Orlenu, nadal jest wydawany i nadal czyta się to świetnie, mimo że minęło już przecież tyle lat odkąd pośpiesznie zrywaliśmy folię z pierwszego zakupionego za kieszonkowe numeru. Ba, ostatnio wznowiony przez Egmont klasyk Życie i czasy Sknerusa McKwacza autorstwa Dona Rosy, duchowego spadkobiercy Carla Barksa, stoi u mnie na półce obok komiksowych arcydzieł Alana Moore'a i Franka Millera. Ale wróćmy do Kaczych Opowieści. fot. Disney Channel Tak naprawdę to nie komiksy, a słynny serial, oryginalnie emitowany w latach 1987-1990 (u nas od 1989 do 1993), stworzył dla mnie kaczy świat i - mając tych kilka lat - zastanawiałem się, czemu wszyscy znają akurat Kaczora Donalda, skoro bohaterami mojej kreskówki są Sknerus, Hyzio, Dyzio i Zyzio? To tu narodziły się (oczywiście dla mnie, bo wtedy nie znałem jeszcze prekursorskich dzieł Barksa, na podstawie których rzeczona animacja powstała) lubiane przeze mnie i eksploatowane potem przez niemal wszystkie media schematy fabularne, które można niejako podzielić na dwie grupy, czyli odcinki opowiadające o globtroterskich wyprawach po skarby tego świata oraz te z Braćmi Be, Magiką czy Forsantem próbującymi obrobić Sknerusa z jego szczęśliwej dziesięciocentówki. Niektóre zmiany, jakie zainicjowali scenarzyści, jak chociażby dopisanie Granitowi szkockich korzeni albo wymyślenie kruka Poego dzisiaj funkcjonują jako kanoniczne. Disney sporo wtedy ryzykował, bo team odpowiedzialny za animację siedział w Japonii, co generowało wysokie koszta bez gwarancji zwrotu, lecz serial z miejsca okazał się sukcesem – nawet w dawnym Związku Radzieckim; była to pierwsza emitowana tam amerykańska kreskówka od czasu zakończenia Zimnej Wojny – stacje telewizyjne na całym świecie pokazywały go aż do samego końca tamtego stulecia. Piosenkę tytułową przetłumaczono na przeróżne języki. Kacze opowieści doczekały się także paru kreskówek odpryskowych oraz niezliczonej liczby produktów towarzyszących, z których dla mnie najważniejsza była zdecydowanie gra, ale już ta trzecia, na Amigę. Na poprzednie załapałem się, grając u kumpli, bo nigdy nie miałem u siebie Pegasusa, ani, tym bardziej, oryginalnego Nintendo. A DuckTales Remastered to było naprawdę coś – rywalizacja pomiędzy Sknerusem i Forsantem o skarby, dowolność wyboru miejsca na mapie, różne tryby rozgrywki, no i najładniejsza na świecie grafika. O zaszczytne miano najlepszej gry z Kaczkami rywalizowała u mnie z Donald Duck's Playground, gdzie zarabiało się hajsy na prezenty dla Hyzia, Dyzia i Zyzia, przerzucając skrzynki na zapleczu warzywniaka albo przestawiając zwrotnice. Obie gry, kiedy tak teraz o tym myślę, znajdowały się na przeciwległych biegunach – tutaj mamy ubogiego proletariusza tyrającego jak wół na cztery etaty, żeby zarobić trochę grosza, a tam próżniaczy wyścig zblazowanych bogaczy o grube miliony. Rzecz jasna wtedy nic takiego nie przyszło mi do głowy. Liczył się jedynie aspekt przygodowy Kaczych Opowieści. fot. Disney Channel Mając na barkach tak duży nostalgiczny bagaż, trudno się nie obawiać nowego serialu, czemu zresztą internet głośno dał wyraz, krytykując pierwsze zajawki i puszczone do sieci kadry. No pewnie, że to nie to. To już nigdy nie będzie to. Kacze Opowieści są kreskówką dla nowego pokolenia, które jara się memami i YouTube'em, dlatego Disney będzie miał jeszcze trudniej, niż kiedy przed laty wydawał spore sumy na japoński zespół. Ale jednak się udało i na Rotten Tomatoes pierwszy sezon dobił do pełnych 100%. Zresztą chyba się też i tego spodziewano, skoro decyzja o produkcji kolejnej serii zapadła jeszcze przed emisją premierowego odcinka. Teraz przyjdzie czas na prawdziwy test, czyli eksport kreskówki do Europy. No i, jako że jednocześnie wydawany jest również korespondujący z animacją komiks, liczę na to, że doczekamy się także następnej gry. Bartek Czartoryski. Samozwańczy specjalista od popkultury, krytyk filmowy, tłumacz literatury. Prowadzi fanpage Kill All Movies.