Morfina, inne opioidy i petydyna mają podobny wpływ na zwieracz Oddiego i drogi żółciowe. Nie ma dowodów wskazujących na przewagę petydyny nad morfiną w leczeniu kolki żółciowej (poziom wiarygodności IV). Petydyna częściej niż morfina wywołuje wymioty po podaniu pozajelitowym (poziom wiarygodności IIIC). Tymczasem na Węgrzech współczynnik wynosi 246, a w Finlandii – 516 na 100 tys. mieszkańców. Nie sądzę, aby to były kraje notujące więcej zachorowań na zapalenie płuc. Wskazuje to jednak na to, że w Polsce o wiele więcej chorych leczonych jest ambulatoryjnie. Stąd warto znać aktualne rekomendacje w tym zakresie. 16,01 zł. Cena po refundacji. lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: zakażenia u pacjentów z niedoborami odporności - profilaktyka. Auglavin PPH. tabletki powlekane; 625 mg (500 mg + 125 mg) (625 mg (500 mg + 125 mg); 1 tabl. zawiera: 500 mg Dlaczego zatem u niektórych chorych na COVID-19 stosowana jest antybiotykoterapia? 2. Kiedy lekarz przepisuje antybiotyk w COVID? Żaden antybiotyk nie działa przeciwwirusowo. Nie może osłabić patogenu ani ograniczyć jego namnażania w organizmie. Jednak w określonych sytuacjach jest konieczny. A konkretnie wtedy, gdy dojdzie do tzw. Lekarz przepisał mi trzydniowy antybiotyk na zapalenie górnych dróg oddechowych Azimycin, zapomniałam mu powiedzieć ,że biorę Furaginum na Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego - Wizyta u lekarza Dział: Medycyna od A do Z > Poradnia informacyjna > Artykuł . Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego jest rozpoznawane na podstawie wywiadu Początkowo toczniowe zapalenie nerek objawia się jedynie nieprawidłowymi wynikami badania moczu, w którym występuje białko, erytrocyty oraz wałeczki ziarniste. W tym czasie chory może zauważyć pienienie się moczu (co jest spowodowane dużą ilością białka w moczu) lub zmianę barwy moczu na ciemnobrunatną lub czerwonawą (co jest 1. Odmiedniczkowe zapalenie nerek - przyczyny. Za odmiedniczkowe zapalenie nerek odpowiedzialne są bakterie. Najczęściej atakują pałeczki jelitowe i gronkowiec. Do zakażenia dochodzi gdy nasz system odpornościowy jest osłabiony. Narażone są osoby, które przez dłuższy czas przyjmowały antybiotyki lub leki immunosupresyjne oraz Dawka amikacyny jest zależna od wieku i wagi pacjenta, stanu narządów, chorób współistniejących oraz czynności nerek. Terapia trwa najczęściej do dziesięciu dni, jednak reakcja na zastosowanie leku powinna wystąpić po około 1-2 dniach (przy zakażeniach bez powikłań). Maksymalna dawka dobowa amikacyny wynosi 15-20 mg/kg masy ciała. Do wyboru pozostają heparyny – niefrakcjonowana (HNF) i drobnocząsteczkowe (HDCz) – oraz antagoniści witaminy K (VKA). U chorych z upośledzeniem czynności nerek (z eGFR 30 ml/min) preferuje się w leczeniu wstępnym HNF w dawce 5000 IU s.c. co 8 godzin lub we wlewie dożylnym w dawce dostosowywanej na podstawie aPTT. Udokumentowaną Przyczyną gorączki z bólami w okolicy lędźwiowej i w dole brzucha może być zakażenie układu moczowego, a objawy sugerują ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek. Podłożem może być nieprawidłowość w zakresie układu moczowego (np. kamica moczowa, wada dróg moczowych). Podane jednak w pytaniu informacje są niewystarczające, aby z qIifRD. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2015-08-30 03:49:51 Ostatnio edytowany przez 13sadida07 (2015-08-30 20:07:32) 13sadida07 Wkręcam się coraz bardziej Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-08-05 Posty: 39 Temat: Odmiedniczkowe zapalenie nerek, antybiogramCześć dziewczyny, jestem nieco spanikowana...Około 2 miesiące temu robiłam ogólne badanie moczu, w którym wyszło na to, że moje CRP przekracza normę w znacznym stopniu, wynosiło około 120 podejrzewam. Niestety mimo beznadziejnego wyniku zbagatelizowałam sprawę głupia, myśląc, że nałożyło mi się ''lekkie'' przeziębienie, zmęczenie, zapalenie w jamie ustnej wynikające z wyżynania ósemek, które dość odczuwalnie przechodziłam. Nie konsultowałam sprawy z lekarzem, ponieważ w chwili robienia badań nie posiadałam ubezpieczenia zdrowotnego. Wszystko' jakoś' przeszło. Pojechałam na wakacje, znalazłam pracę, aż do teraz.... w czwartek poskładał mnie ból w plecach po prawej stronie promieniujący do prawej strony brzucha i ciągnący się od żebra aż do kości biodrowej, drgawki wynikające z gorączki no i oczywiście nudności , wymioty. Pojechałam na pogotowie , gdzie zrobili mi liczne badania wykluczając kamicę, kolkę etc. stwierdzili natomiast odmiedniczkowe zapalenie nerek.... Zagubiona w całej sytuacji i nie zdająca sobie sprawy do czego może prowadzić owe zapalenie, odmówiłam hospitalizacji... przyjełam receptę na antybiotyk Lenovax, myśląc, że to załatwi cała sprawę. Nie miałam zrobionego antybiogamu , teraz jestem przerażona, ponieważ jestem już po 3 tabletce tego antybiotyku, gorączka jakby ustępuje, ale przecież nie wiaodmo czy bakteria, która mnie atakuje nie jest odporna na ten skład antybiotyku. Czy zrobienie antybiogramu w trakcie stosowania tego 'leku' ma sens? Czy muszę wybrać zalecaną dawkę i dopiero później ewentualnie zadziałać? I przede wszystkim bardzo obawiam się niewydolności nerekBłagam niech ktoś objaśni mi sprawę 2 Odpowiedź przez Jazz2015 2015-08-30 23:13:06 Jazz2015 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2015-08-28 Posty: 16 Odp: Odmiedniczkowe zapalenie nerek, antybiogramJestes pewna że dobrze napisałas nazwę leku? Nie znam takiego antybiotyku... Co jest w składzie? 3 Odpowiedź przez 13sadida07 2015-08-31 16:10:22 13sadida07 Wkręcam się coraz bardziej Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-08-05 Posty: 39 Odp: Odmiedniczkowe zapalenie nerek, antybiogramTak , dobrze, ja biorę 500mg - Substancją czynną jest lewofloksacyna. Każda tabletka powlekana zawiera 250 mg lewofloksacyny,co odpowiada 256,23 mg półwodnej lewofloksacyny, lub 500 mg lewofloksacyny, co odpowiada512,46 mg półwodnej Innymi składnikami są:Rdzeń tabletki: sól sodowa fumaranu stearylu, krospowidon, krzemionka koloidalna bezwodna,kopowidon, celuloza mikrokrystaliczna silikonowana (98% celulozy mikrokrystalicznej i 2%krzemionki koloidalnej)Otoczka tabletki: Opadry II różowy [laktoza jednowodna, hypromeloza 15 cP, tytanu dwutlenek,triacetyna, żelaza tlenek czerwony (E172), żelaza tlenek żółty (E172)]. 4 Odpowiedź przez Jazz2015 2015-08-31 22:16:55 Jazz2015 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2015-08-28 Posty: 16 Odp: Odmiedniczkowe zapalenie nerek, antybiogramAntybiotyk powinien po kilku dniach (raczej nie od razu, dlatego odradzam samodzielne odstawienie leku) zacząć wywoływać pozytywne efekty, jeżeli bakterie nie są na niego oporne. Lewofloksacyna jest antybiotykim o szerokim spektrum działania (działa na różne grupy bakterii), więc jest szansa że objawy nie mijają, warto zrobić posiew moczu (lekarz powinien dać skierowanie na badanie mikrobiologiczne; prywatnie może to kosztować wraz z antybiogramem koło 100zł). Jeżeli bakteria jest oporna na stosowany antybiotyk, to nie spowoduje on zahamowania jej wzrostu, wynik będzie dodatni, ale jeżeli antybiotyk jest skuteczny to również wynik badania może być dodatni, ponieważ lek nie niszczy od razu wszystkich drobnoustrojów (skutecznosc leczenia ocenia się po 3 dniach od jego zakończenia ). Nie jestem lekarzem, więc najlepiej w przypadku utrzymywania się objawów, udać się do takowego bo jeżeli konieczna będzie zmiana antybiotyku to i tak tylko on może wypisać receptę, a jeszcze lepiej jesli wtedy wypisze skierowanie na posiew (konieczne jest PRAWIDŁOWE pobranie moczu na badanie mikrobiologiczne, aby nie doszło do zafałszowania wyniku). 5 Odpowiedź przez 13sadida07 2015-08-31 22:55:02 13sadida07 Wkręcam się coraz bardziej Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-08-05 Posty: 39 Odp: Odmiedniczkowe zapalenie nerek, antybiogramDzięki za odpowiedź, dziś biorę 5-ątą tabletkę , temperatura od wczoraj ustała ( mam nadzieję, że nie zapeszam) ,a ból jakby zelżał. Aczkolwiek dziś znów odczuwałam lekkie mdłości i po jedzeniu też nie czuje się najlepiej, równiez odczuwam mdłości,ale nie wymiotuje. 6 Odpowiedź przez Jazz2015 2015-08-31 23:40:29 Jazz2015 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2015-08-28 Posty: 16 Odp: Odmiedniczkowe zapalenie nerek, antybiogramNo to oby faktycznie pomogło... Brak gorączki to chyba dobry znak. Może mdłosci mogą być po antybiotyku jako objaw uboczny? Nie zapomnij o łykaniu probiotyku!Życzę szybkiego powrotu do zdrowia. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Nerki i wątroba to dwa najważniejsze narządy, które metabolizują leki i usuwają je z organizmu. Leki można podzielić na dwie zasadnicze grupy: usuwane głównie przez wątrobę oraz usuwane głównie przez nerki. Jeżeli lek jest usuwany głównie przez wątrobę, to zazwyczaj można go stosować w zwykłych dawkach u osób z przewlekłą chorobą nerek, jeżeli niewydolność nerek nie jest ciężka. Leki usuwane głównie przez nerki wymagają dostosowania (zmniejszenia) dawek w zależności od ciężkości choroby nerek lub nie można ich stosować u osób z niewydolnością nerek. Co to jest przewlekła choroba nerek? Jeżeli cechy uszkodzenia nerek utrzymują się dłużej niż przez kilka miesięcy, mamy do czynienia z przewlekłą chorobą nerek. Cechy uszkodzenia nerek to zmniejszone przesączanie kłębuszkowe (GFR) lub nieprawidłowe wyniki badania moczu (białkomocz, krwiomocz). Usuwanie leków lub ich metabolitów (czyli związków chemicznych, które powstają w organizmie podczas metabolizmu tych leków) jest zależne od wielkości przesączania kłębuszkowego (GFR). Wartość GFR oblicza się ze specjalnych wzorów, w których najważniejszym parametrem jest stężenie kreatyniny w surowicy krwi. Zwykle wielkość GFR oblicza lekarz opiekujący się pacjentem, korzystając z podręcznych kalkulatorów lub stron internetowych. Obecnie wartość GFR jest zwykle podawana przez laboratoria oznaczające stężenie kreatyniny w surowicy krwi. Wartość GFR znajduje się na wyniku wraz ze stężeniem kreatyniny. Aby wskaźnik był bardziej dokładny, podaje się go w przeliczeniu na pole powierzchni ciała ≥osoby badanej, dlatego zwykle GFR jest podawane w ml/min/1,73 m2 (mililitr na minutę na 1,73 m2 powierzchni ciała). Jako prawidłowe przyjęto GFR ≥90 ml/min/1,73 m2. Jak określa się ciężkość przewlekłej choroby nerek? W zależności od wielkości GFR wyróżnia się 5 stadiów przewlekłej choroby nerek: stadium 1 – GFR powyżej 90 ml/min/1,73 m2 stadium 2 – GFR 60 do 90 ml/min/1,73 m2 stadium 3 – GFR 30 do 59 ml/min/1,73 m2 stadium 4 – GFR 15 do 29 ml/min/1,73 m2 stadium 5 – GFR poniżej 15 ml/min/1,73 m2 W celu ustalania dawek leków w zależności od ciężkości niewydolności nerek często rozróżnia się 3 zakresy GFR: od 20 do 50 ml/min/1,73 m2 – łagodna niewydolność nerek od 10 do 20 ml/min/1,73 m2 – umiarkowanie ciężka niewydolność nerek poniżej 10 ml/min/1,73 m2 – ciężka niewydolność nerek. Jak zmienia się dawki leków u osób z chorobą nerek? Istnieją dwa zasadnicze sposoby dobierania odpowiedniej dawki leku w przypadku choroby i niewydolności nerek: Zmniejszenie każdej dawki i zachowanie odstępu między dawkami. Na przykład u osoby ze zdrowymi nerkami stosuje się lek w dawce 2 tabletki co 8 godzin. U osoby z chorobą nerek, u której dawka powinna być zmniejszona o 50%, stosuje się 1 tabletkę co 8 godzin (zachowuje się ten sam odstęp pomiędzy dawkami). Stosowanie takiej samej dawki jak u osoby ze zdrowymi nerkami i wydłużenie odstępu pomiędzy dawkami. Na przykład u osoby ze zdrowymi nerkami stosuje się lek w dawce 2 tabletki co 8 godzin. U osoby z chorobą nerek, u której dawka powinna być zmniejszona o 50%, stosuje się 2 tabletki co 16 godzin (podaje się tę samą dawkę, ale odstęp jest dwukrotnie dłuższy). Niekiedy konieczne jest zarówno zmniejszenie dawki, jak i wydłużenie odstępu pomiędzy dawkami. Jeżeli pacjent jest leczony hemodializami, sytuacja jest bardziej skomplikowana, gdyż wiele leków jest usuwanych przez dializę z organizmu chorego i konieczna może być zmiana pory dawkowania leków, tak aby były podawane po hemodializie, lub zastosowania dodatkowej dawki leku po hemodializie. Niebezpieczeństwo wynikające z przepisywania leków przez różnych lekarzy Osoby z przewlekłą chorobą nerek zwykle cierpią również na kilka innych przewlekłych chorób, często zaawansowanych, takich jak cukrzyca, niewydolność serca, miażdżyca, przewlekła choroba płuc, czy choroba nowotworowa. Z tego powodu zwykle pozostają pod opieką kilku lekarzy różnych specjalności, którzy zlecają leki z zakresu swojej specjalności. Ponadto z powodu ostrych chorób, takich jak zakażenie dróg oddechowych lub uraz, również szukają porady lekarskiej otrzymują dodatkowe leki. Wiele z tych leków wymaga zmiany dawkowania z powodu choroby nerek lub nawet ma działanie uszkadzające nerki (nefrotoksyczne) i nie należy ich stosować u osób z uszkodzeniem nerek. Może to dorowadzić do niebezpiecznych sytuacji, gdy łatwo dochodzi do działań niepożądanych lub działań toksycznych leków. Dlatego pacjent z chorobą nerek, zwłaszcza gdy czynność nerek jest upośledzona, powinien informować o tym fakcie każdego lekarza, który się nim opiekuje lub udziela mu doraźnej pomocy. W razie zalecenia nowego leku należy zawsze wprost zapytać lekarza, czy ten lek jest bezpieczny w chorobie nerek, czy nie jest konieczna zmiana dawkowania oraz czy może być bezpiecznie stosowany z innymi lekami, które już pacjent przyjmuje. Bardzo pomocne jest posiadanie przy sobie spisanej listy wszystkich przyjmowanych aktualnie leków. Leki otrzymywane od innych lekarzy należy przy okazji najbliższej wizyty konsultować z prowadzącym nefrologiem. Czy osoby z chorobą nerek mogą bezpiecznie przyjmować leki dostępne bez recepty? Przeznaczeniem leków dostępnych bez recepty jest doraźna pomoc w powszechnie występujących problemach zdrowotnych, takich jak ból (np. ból głowy, ból zębów, ból krzyża, ból po urazach), gorączka lub przeziębienie. Zawierają one substancje chemiczne często o silnym działaniu lub potencjalnie szkodliwych działaniach niepożądanych. Substancje te również są usuwane z organizmu przez nerki lub mogą mieć działanie szkodliwe dla nerek. Przykładem są leki przeciwbólowe dostępne bez recepty, które nadużywane są przyczyną trwałego uszkodzenia nerek (tzw. nefropatia analgetyczna). Dlatego osoby z chorobą nerek powinny przestrzegać zasady, aby nie przyjmować żadnych leków bez zgody lekarza, również leków dostępnych bez recepty. Tylko w razie absolutnej konieczności można je przyjmować w najmniejszych ilościach i jak najkrócej, do czasu uzyskania porady lekarskiej. Czy osoby z chorobą nerek mogą bezpiecznie przyjmować preparaty ziołowe? Preparaty pochodzenia roślinnego, czyli zioła i leki ziołowe, często zawierają substancje o silnym działaniu oraz wiele substancji nieznanych i dotychczas niezidentyfikowanych. Dodatkowym problemem jest fakt, że również ilość tych substancji nie jest dokładnie określona lub jest nieznana. Ponadto substancje te mogą wchodzić w interakcje z lekami przyjmowanymi z zalecenia lekarza i wywoływać groźne i szkodliwe reakcje. Zioła mogą również zawierać substancje silnie uszkadzające nerki (przykładem jest choroba nerek wywoływana przez chińskie zioła, tzw. nefropatia ziół chińskich, inaczej nefropatia arystolochowa). W preparatach roślinnych znajduje się też zawsze pewna ilość potasu, co może przyczynić się do groźnego dla życia zwiększenia stężenia potasu we krwi. Dlatego co do zasady osoby z chorobą nerek powinny absolutnie unikać przyjmowania leków ziołowych, nawet jeżeli są one zalecane przez osoby zajmujące się ziołolecznictwem lub praktykowaniem innych tzw. naturalnych metod leczenia. Ogólne zasady stosowania różnych klas leków u osób z chorobą nerek 1. Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne Jedne z najczęściej przyjmowanych leków, z których niektóre dostępne są bez recepty. niesteroidowe leki przeciwzapalne, np. ibuprofen, naproksen, diklofenak, to jedne z najbardziej nefrotoksycznych leków. Mogą powodować bardzo ciężkie choroby nerek, takie jak ostre uszkodzenie nerek, zespół nerczycowy, ostre zapalenie nerek. Często powodują pogorszenie czynności nerek u osób z przewlekłą chorobą nerek. Tak zwane nowe leki przeciwzapalne, czyli inhibitory COX2 (np. celekoksyb, nimesulid) również są nefrotoksyczne. Leków tych należy unikać w przypadku choroby nerek, a zwłaszcza u osób z niewydolnością nerek. Można je stosować tylko w razie konieczności, w małych dawkach i krótko. Gdy się je stosuje, należy często kontrolować czynność nerek. paracetamol to najbezpieczniejszy lek przeciwbólowy u osób z chorobami nerek. Może być stosowany w zwykłych dawkach. tramadol – nie przekraczać dawki 50—100 mg dwa razy na dobę, gdyż dochodzi do kumulowania leku i działań niepożądanych. inne leki opioidowe, np. kodeina, morfina, oksykodon. Konieczne zmniejszenie dawek (o 50–75%, jeżeli GFR 5,5 mmol/l). Zwykle dawki tych leków należy zmniejszyć o 25–50%, jeżeli GFR 10. Inne leki tej grupy – stosować mniejsze dawki lub unikać, jeżeli GFR <50. akarboza. Unikać, jeżeli stężenie kreatyniny jest większe niż 180 µmol/l. inhibitory DPP-4 (np. sitagliptyna, saksagliptyna). Zmniejszyć dawkę o 50%, jeżeli GFR <50, o 75%, jeżeli GFR <10. 6. Leki zmniejszające stężenie cholesterolu (statyny) atorwastatyna - nie ma konieczności zmniejszania dawki simwastatyna – początkowa dawka 5 mg/dz., jeżeli GFR <30; maksymalna dawka 40 mg/dz rozuwastatyna – początkowa dawka 5 mg/dz., jeżeli GFR <30; maksymalna dawka 10 mg/dz lowastatyna – unikać, jeżeli GFR <30. 7. Leki stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy omeprazol, pantoprazol, lanzoprazol, esomeprazol – nie ma konieczności zmniejszania dawki ranitydyna – zmniejszyć dawkę o 50%, jeżeli GFR <50, o 75%, jeżeli GFR <10 famotydyna – zmniejszyć dawkę o 75%, jeżeli GFR <50, o 90%, jeżeli GFR <10. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Leki Alexey Portnov , Redaktor medyczny Ostatnia recenzja: хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Antybiotyki na odmiedniczkowe zapalenie nerek powinny mieć wysokie właściwości bakteriobójcze, szerokie spektrum działania, minimalne działanie nefrotoksyczne i wydalane z moczem w wysokich stężeniach. Stosuje się następujące leki: antybiotyki; nitratofurian; niefluorowane chinolony (pochodne nalidixu i kwasu pipemidowego); pochodne 8-hydroksychinoliny; sulfonamidy; Uroantiseptics roślin. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9] Antybiotyki stosowane w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek Podstawę leczenia są przeciwbakteryjne, antybiotyki, a wśród nich grupę beta-laktamy: aminopenicylinami (ampicylina, amoksycylina) charakteryzują się bardzo wysoką aktywność w stosunku do E. Coli naturalnego, Proteus, Enterococcus. Główną ich wadą jest podatność na działanie enzymów, - beta-laktamaz produkowanych przez niektóre klinicznie istotnych patogenów. Obecnie nie aminopenicylinami zalecany do leczenia odmiedniczkowe zapalenie nerek (z wyjątkiem ciąży odmiedniczkowe zapalenie nerek), ze względu na szczepy oporne na wysokim poziomie z E. Coli (ponad 30%) z tych antybiotyków jednak lekami z wyboru w leczeniu empirycznym są chronione penicylin (amoksycylina + kwas klawulanowy, ampicylina + sulbaktamu), wysoce aktywne przeciw bakteriom Gram-ujemnych, które produkują beta-laktamazy, a także w stosunku do bakterii Gram-dodatnich, w tym penicyliny, odporne złota i koagulazonegativ gronkowce. Poziom oporności szczepów Escherichia coli penicyliny chronione nie jest wysoka. Przypisać amoksycylinę + klawulanian wewnątrz 625 mg 3 razy dziennie, lub pozajelitowo, 1,2 g 3 razy dziennie przez 7-10 dni. "Flemoklav Solutab" to innowacyjna postać dawkowania amoksycyliny z kwasem klawulanowym. Lek należy do grupy aminopsyninoniny chronionej inhibitorami i wykazuje udowodnioną skuteczność w infekcjach nerek i dolnych dróg moczowych. Można go stosować u dzieci w wieku od 3 miesięcy i kobiet w ciąży. Tabletka "Solutab" jest utworzona z mikrokulek, których ochronna powłoka chroni zawartość przed działaniem soku żołądkowego i rozpuszcza się tylko przy zasadowym pH. Tj. W górnej części jelita cienkiego. Zapewnia to najbardziej efektywne wchłanianie aktywnych składników do preparatu "Flemoclav Solutab" w porównaniu z analogami. W tym przypadku wpływ kwasu klawulanowego na mikroflorę jelitową pozostaje minimalny. Znaczące zmniejszenie częstości występowania niepożądanych reakcji na lek (zwłaszcza biegunki) za pomocą preparatu Flemoklava Solutab u dzieci i dorosłych potwierdzają badania kliniczne. Forma preparatu "Flemoclav Solutab" (tabletki do sporządzania zawiesiny) zapewnia wygodę przyjmowania: tabletkę można traktować jako całość lub rozpuszczoną w wodzie, syropie lub zawiesinie o przyjemnym owocowym smaku. W przypadku skomplikowanych kształtów odmiedniczkowe zapalenie nerek i podejrzeniem zakażenia spowodowanego przez Pseudomonas aeruginosa (z Pseudomonas aeruginosa), można stosować karboksipenitsilliny (karbenicylina, tikarcylina) i ureidopenitsilliny (piperacylinę, azlocylina). Należy jednak wziąć pod uwagę wysoki poziom wtórnej oporności patogenu do tych leków. Przeciwko gatunkom Pseudomonas penicyliny polecany jako monoterapia jako możliwie szybki rozwój oporności w trakcie leczenia, jednak połączenie tych leków z inhibitorami beta-laktamazy (tikarcyliny z kwasem klawulanowym, piperacylinę + tazobaktamu) lub w połączeniu z aminoglikozydów i fluorochinolony. Lek jest wymagana przez skomplikowanych form odmiedniczkowe zapalenie nerek, ciężkie zakażenia szpitalne zakażenia układu moczowego. Wraz z penicylinami szeroko stosowane są inne beta-laktamy, głównie cefalosporyny, które gromadzą się w miąższu nerek i moczu w wysokich stężeniach i mają umiarkowaną nefrotoksyczność. Cefalosporyny zajmują obecnie pierwsze miejsce wśród wszystkich środków przeciwdrobnoustrojowych pod względem częstości stosowania u pacjentów szpitalnych. W zależności od spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego i stopnia oporności na beta-laktamazy, cefalosporyny są podzielone na cztery generacje. Cefalosporyny 1. Generacji (cefazolina i inni). Ze względu na ograniczone spektrum aktywności (Gram dodatnie ziarniaki głównie w tym penicyliny i Staphylococcus aureus) w ostrej odmiedniczkowe nie stosuje się. Szersze spektrum aktywności, w tym E. Coli i wiele innych enterobakterii, charakteryzuje się cefalosporynami drugiej generacji (cefuroksymem itp.). Są one stosowane w praktyce ambulatoryjnej w leczeniu nieskomplikowanych postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek. Częściej działanie tych leków jest szersze niż działanie pierwszego pokolenia (cefazolina, cefaleksyna, cefradyna itp.). Przez zastosowanie skomplikowanych infekcji cefalosporyny 3rd Generation do podawania doustnego (cefiksym, ceftibuten i in.) Lub do podawania pozajelitowego (cefotaksym, ceftriakson, i inne). Ten ostatni charakteryzuje się dłuższym okresem półtrwania i obecnością dwóch dróg - moczem i żółcią. Wśród cefalosporyny trzeciej generacji niektórych preparatach (ceftazydym, cefoperazon i ceftazydym + ingibitorzaschischonny cefalosporyny sulbaktamu), są aktywne w stosunku do Pseudomonas aeruginosa. Cefalosporyny 4. Generacji (cefepimu) przy zachowaniu właściwości preparatów 3rd Generation bakterie Gram ujemne Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, są bardziej aktywne w stosunku do bakterii Gram-dodatnich ziarniaków. W leczeniu odmiedniczkowe zapalenie nerek, skomplikowane formy, długotrwałego zakażeń szpitalnych aminoglikozydów (gentamycyny netilmycyny, tobramycyna, amikacyna), które mają silne działanie bakteriobójcze wobec bakterii famotritsatelnye, w tym Pseudomonas aeruginosa, wynosi co ich środki wyboru. W ciężkich przypadkach są one połączone z penicylinami, cefalosporynami. Farmakokinetyka aminoglikozydy jest ich słabe wchłanianie z przewodu pokarmowego, a zatem są podawane pozajelitowo. Leki wydalane są przez nerki w niezmienionej postaci, z niewydolnością nerek, konieczna jest korekta dawki. Głównymi wadami wszystkich aminoglikozydów są wyraźna ototoksyczność i nefrotoksyczność. Utrata słuchu częstotliwości osiąga 8%, uszkodzenie nerek (neoliguricheskaya niewydolność nerek, zwykle odwracalne) - 17%, co z kolei określa konieczność kontroli poziomu potasu, mocznika, kreatyniny w surowicy krwi w czasie leczenia. W związku z tym uzależnienia od ciężkości niepożądanych reakcji na stężenie w produktach krwiopochodnych proponowanym wprowadzeniu całkowita dzienna dawka raz preparatów; przy tym samym schemacie dawkowania zmniejsza się ryzyko działania nefrotoksycznego. Czynnikami ryzyka rozwoju nefrotoksyczności w stosowaniu aminoglikozydów są: starość; wielokrotne stosowanie leku w odstępie krótszym niż rok; przewlekła terapia lekami moczopędnymi; łączone stosowanie z cefalosporynami w dużych dawkach. W ostatnich latach, lekami z wyboru w leczeniu odmiedniczkowe zapalenie ambulatoryjnie i szpitalnych uważane fluorochinolony 1. Generacji (ofloksacyna, pefloksacyna, cyprofloksacyna), które są aktywne wobec wielu patogenów zakażeń dróg moczowo-płciowych i mają niską toksyczność, długi okres półtrwania, daje to możliwość odbioru 1-2 razy dziennie; dobrze tolerowane przez pacjentów, stwarza wysokie stężenie w tkance moczu, krwi, nerek, mogą być stosowane doustnie i pozajelitowo (norfloksacyna wyjątek: można stosować doustnie). Przygotowania nowej fluorochinolony (2) generacji (je do użytku po 1990 roku): lewofloksacyna, lomefloksacyna, sparfloksacyna, moksyfloksacyna - wykazują znacznie wyższą aktywność wobec bakterii Gram-dodatnich (szczególnie pneumokokom), natomiast pod względem aktywności wobec bakterii Gram-ujemnych nie gorsze od wczesnych (wyjątkiem jest Pseudomonas aeruginosa). [10], [11], [12], [13], [14], [15], [16], [17] Cyprofloksacyna w odmiedniczkowym zapaleniu nerek Najwyższą aktywnością przeciwko P. Aeruginosa jest ciprofloksacyna. Cyprofloksacyna ("Cyprynol") jest ogólnoustrojowym fluorochinolonem o szerokim spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego. Ma działanie bakteriobójcze na większość gram-ujemnych i niektórych mikroorganizmów phamp-dodatnich. W przypadku in vitro cyprofloksacyny niektóre patogeny wewnątrzkomórkowe są umiarkowanie wrażliwe. [18], [19], [20], [21], [22], [23], [24], [25] Dawkowanie Tabletki są przyjmowane w całości z niewielką ilością płynu. Do podawania dożylnego najlepiej jest zastosować krótki wlew (60 min). W ciężkich, skomplikowanych zakażeniach i zależnie od patogenu (na przykład w przypadku zakażenia P. Aeruginosa), dawkę dzienną można zwiększyć do 750 mg 3 razy po spożyciu lub do 400 mg 3 razy dożylnie. [26], [27], [28], [29], [30], [31], [32] Wskazania Bakteryjne infekcje dróg moczowych i dolnych dróg oddechowych, uszu, nosa i gardła, kości i stawów, skóry, tkanek miękkich genitaliów. Zapobieganie infekcjom podczas zabiegów chirurgicznych, w szczególności w urologii, gastroenterologii (w połączeniu z metronidazolem) i chirurgii ortopedycznej. Biegunka bakteryjna. Infekcje jamy brzusznej i wątroby. Ciężkie infekcje systemowe. Przeciwwskazania Nadwrażliwość na lek lub inne chinolony. Ciąża i laktacja. Nie zaleca się stosowania ciprofloksacyny u dzieci i młodzieży w okresie wzrostu. [33], [34], [35], [36], [37], [38], [39], [40] Pakowanie 10 tabletek po 250 mg, 500 mg lub 750 mg; roztwór do infuzji (stęż.) 100 mg w 10 ml nr 5 (amp.); roztwór do infuzji 200 mg w 100 ml nr 1 (fl.). W większości przypadków, fluorochinolony Odmiedniczkowe zapalenie nerek stosuje się w przypadku wystąpienia objawów ciężkiej formy zakażające uogólnienia - pozajelitowo (może być „schodkowego” leczenie). Empiryczna antybiotykoterapia w odmiedniczkowym zapaleniu nerek Zapalenie reumatyczne zapalenia nerek lub zaostrzenie przewlekłego (łagodne i umiarkowane nasilenie) - poza szpitalem (ambulatoryjne) Leki z wyboru Alternatywne leki Amoksycylina + kwas klawulanowy w środku przez 375 -625 mg 3 razy dziennie Lewofloksacyna w dawce 250 mg raz na dobę Lomefloxacin wewnątrz 400 mg raz na dobę Norfloxacin wewnątrz 400 mg dwa razy dziennie Ofloksacyna w środku 200 mg dwa razy na dobę Pefloksacyna w środku 400 mg dwa razy dziennie Cyprofloksacyna podawana w dawce 250 mg dwa razy na dobę Ko-trimoksazol doustnie w dawce 480 mg dwa razy na dobę po posiłkach Cefiksym o 400 mg raz na dobę Ceftibutin w dawce 400 mg raz na dobę Cefuroxime w środku przez 250 mg dwa razy dziennie Odmiedniczkowe zapalenie nerek (ciężkie i skomplikowane formy) - szpital Amoksycylina + kwas klawulanowy dożylnie w dawce 1,2 g 3 razy dziennie, w środku 625 mg 3 razy dziennie Lewofloksacyna dożylnie 500 mg raz na dobę, wewnątrz 500 mg raz na dobę Ofloksacyna dożylnie 200 mg dwa razy na dobę, w dawce 200 mg dwa razy na dobę lub Pefloksacyna dożylnie w dawce 400 mg 2 razy na dobę, w dawce 400 mg dwa razy na dobę lub Cyprofloksacyna dożylnie w dawce 200 mg 2 razy na dobę, w dawce 250 mg dwa razy na dobę Gentamycyna dożylnie lub domięśniowo w dawce 80 mg 3 razy na dobę [3-4 mg / (kg)), lub Ticarcillin + kwas klawulanowy dożylnie 3,2 g 3-4 razy dziennie lub Imipenem + cilastyna domięśniowo w dawce 500 mg 2 razy na dobę lub Cefotaxime dożylnie lub domięśniowo 1-2 g 2-3 razy dziennie lub Ceftazydym dożylnie lub domięśniowo 1-2 g 2-3 razy dziennie lub Ceftriakson dożylnie lub domięśniowo 1-2 g raz na dobę Cefoperazon dożylnie 2 g 2-3 razy dziennie Okres półtrwania różnych fluorochinolonów wynosi od 3-4 godzin (norfloksacyna) do 18 godzin (pefloksacyna). Kiedy zaburzenie czynności nerek jest zaburzone, okres półtrwania ofloksacyny i lomefloksacyny jest znacznie dłuższy. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek konieczna jest korekta dawek wszystkich fluorochinolonów, z naruszeniem wątroby - pefloksacyną. Podczas hemodializy fluorochinolony są usuwane w niewielkich ilościach (ofloksacyna - 10-30%, reszta - mniej niż 10%). Podczas przydzielania cyprofloksacyna, pefloksacyna i norfloksacynę razem z lekami, alkalizujące mocz (inhibitory anhydrazy węglanowej, cytryniany, wodorowęglan sodu) zwiększa ryzyko tworzenia się kryształków i skutki nefrotoksyczne. Możliwe, ale bardzo rzadko ( niepożądane reakcje mogą obejmować odpowiedzi zapalnych ścięgien (związane z naruszeniem syntezy peptydoglikanu w strukturze ścięgien) i tendovaginitis zapalenia ścięgna (zwykle ścięgna Achillesa z bezzłączowych ramię), ze względu na zaleca się ostrożne stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku podczas leczenia hormonalnego. Pacjenci z cukrzycą mogą rozwijać hipo- lub hiperglikemię. Nie można stosować fluorochinolonów u kobiet w ciąży i dzieci w wieku poniżej 16 lat ze względu na ryzyko toksycznego działania chondro. Można przepisać fluorochinolony dzieciom w celu wykrycia objawów życiowych (ciężkie zakażenia wywołane przez wielooporne szczepy bakterii). W leczeniu szczególnie ciężkich skomplikowanych form odmiedniczkowe zapalenie nerek rezerwowych leków o ultra szeroki zakres działania i odporne na większość beta-laktamazy są karbapenemy (imipenem, meropenem cylastatyny +). Wskazania do stosowania karbapenemów to: uogólnienie infekcji; bakteriemia; sepsa; zakażenie wieloczynnikowe (połączenie Gram-ujemnych mikroorganizmów tlenowych i beztlenowych); obecność nietypowej flory; nieskuteczność wcześniej stosowanych antybiotyków, w tym beta-laktamu. Skuteczność kliniczna karbapenemów wynosi 98-100%. Karbapenemy są środkiem z wyboru w leczeniu zakażeń spowodowanych opornymi szczepami mikroorganizmów, zwłaszcza Klebsiella spp. Lub E. Coli, do produkcji p-laktamazy, a także rozszerzony zakres chromosomowe beta-laktamazy klasy C (Enterobacter spp., i wsp.), które są najczęściej w oddziałach intensywnej terapii, i przeszczepu narządów. Alternatywnie, do zwalczania bakterii z rodziny Enterobacteriaceae wytwarzających beta-laktamazy widma rozproszonego może stosowanie chronionych beta-laktamowe (tikarcylina z kwasem klawulanowym, tazobaktam + piperacyliny) lub cefepimu (optymalnej czułości zainstalowany niego). Należy pamiętać, że karbapenemów nie są aktywne przeciwko opornym na metycylinę gronkowce i atypowe patogeny - Chlamydia i mykoplazmy. Wraz z antybiotykami stosowanymi w leczeniu odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne środki przeciwdrobnoustrojowe, są podawane w długotrwałej terapii po antybiotyki obwodu anulowanie czasami podaje się w połączeniu z nimi, często do zapobiegania zaostrzeń przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek. Obejmują one: Nitrofurian (nitrofuranoina, furazydyna); 8-hydroksychinoliny (nitroksolin); nalidiks i kwas pipemidowy; połączone środki przeciwdrobnoustrojowe (ko-trimoksazol). Znaczący wpływ na przeciwbakteryjną aktywność niektórych preparatach mogą mieć pH moczu. Zwiększona aktywność w środowisku kwaśnym (pH <5,5) zaobserwowano aminopenicylinami, nitrofurany, hydroksychinoliny, kwas nalidyksowy, w środowisku zasadowym - aminoglikozydy, cephalo-losporinov, półsyntetyczne penicyliny (karbenicylinę), sulfonamidy, makrolidy (erytromycyna, klindamycyna). W obecności przewlekłej choroby nerek u zwykłej dawki można podawać antybiotyków, które są metabolizowane w wątrobie: azytromycyny, doksycyklinę, pefloksacyna, chloramfenikol, cefaklor, ceftazydym, erytromycyna. Nie zaleca się aminoglikozydy, tetracykliny, nitrofuranów, kotrimoksazol. Należy rozumieć, że różne leki nefrotoksyczność wzrasta w zakresie stosowania środków moczopędnych i niewydolności nerek. [41], [42] Kryteria skuteczności antybiotyków w odmiedniczkowym zapaleniu nerek [43], [44], [45], [46] Wczesne kryteria (48-72 godzin) Pozytywna dynamika kliniczna: zmniejszona gorączka; zmniejszenie zatrucia; poprawa ogólnego samopoczucia; normalizacja stanu czynnościowego nerek; sterylność moczu po 3-4 dniach leczenia. [47], [48], [49], [50], [51], [52] Późne kryteria (14-30 dni) Trwała pozytywna dynamika kliniczna: brak nawrotu gorączki; brak dreszczy w ciągu 2 tygodni po zakończeniu antybiotykoterapii; negatywne wyniki badania bakteriologicznego moczu w 3-7 dniu po zakończeniu antybiotykoterapii. Kryteria końcowe (1-3 miesiące) Brak powtarzających się infekcji dróg moczowych przez 12 tygodni po zakończeniu leczenia przeciwbakteryjnego odmiedniczkowego zapalenia nerek. [53], [54], [55], [56], [57], [58], [59] Uwaga! Aby uprościć postrzeganie informacji, niniejsza instrukcja użycia narkotyku "Antybiotyki do odmiedniczkowego zapalenia nerek" została przetłumaczona i przedstawiona w specjalnej formie na podstawie oficjalnych instrukcji użycia leku w celach medycznych. Przed użyciem przeczytaj adnotację, która przyszła bezpośrednio do dostarczony w celach informacyjnych i nie jest wskazówką do samoleczenia. Potrzebę tego leku, cel schematu leczenia, metody i dawkę leku określa wyłącznie lekarz prowadzący. Samoleczenie jest niebezpieczne dla twojego zdrowia. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors.